Μία από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες της ευρωπαϊκής μόδας
Franca Sozzani . Σχεδόν 30 χρόνια επικεφαλής της Vogue Italia. Μία δημοσιογράφος που έδωσε στη μόδα μία άλλη ματιά και την έβγαλε «από το κουτί» των κλασικών editorial μόδας.
Το Time είχε γράψει ότι «η επανάσταση έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της Franca Sozzani». Τα editorial μόδας που διηύθυνε σε συνεργασία με φωτογράφους όπως ο Bruce Weber, ο Paolo Roversi και ο Steven Meisel και δημοσίευε στο περιοδικό, συχνά έκαναν πολλούς να αναρωτιούνται τι σχέση έχουν με τη μόδα: εικόνες με διάσημα μοντέλα σε πανικό, ρούχα φωτογραφημένα σαν σε ταινίες φρίκης, κορίτσια με λιωμένο ρίμελ και χρυσά φορέματα κλάμπινγκ ξαπλωμένα δίπλα σε στρατιώτες στην πολεμική ζώνη, κορίτσια με παραπανίσια κιλά μέσα σε επαύλεις, γυμνά σώματα μέσα σε πισίνες, κορίτσια να γρονθοκοπούν η μία την άλλη μέσα σε ρινγκ του μποξ, δολοφονημένα μανεκέν πάνω σε σκάλες, κορμιά πεταμένα σε βράχια ντυμένα με πανάκριβες τουαλέτες…. Πολλές φορές οι εικόνες της θύμιζαν τις βίαιες σκηνές που φωτογράφιζε η ηρωίδα της Φέι Ντάναγουέη στην ταινία «Τα μάτια της Λώρα Μαρς».
Ο Jonathan Newhouse, πρόεδρος του μεγάλου εκδοτικού οίκου Conde Nast της είχε πει πολλές φορές ότι «αν συνεχίσεις σε αυτή την κατεύθυνση μάλλον θα πρέπει να σε απολύσω».
Η ίδια απαντούσε πως «η μόδα δεν έχει να κάνει, στ’αλήθεια με τα ρούχα. Έχει να κάνει με την ίδια τη ζωή».
Για τη Sozzani ο,τιδήποτε αποτελούσε θέμα της σύγχρονης κουλτούρας ήταν και θέμα για φωτογράφηση μόδας. Πίστευε ότι κάθε shot, κάθε styling, κάθε freeze frame μοντέλου μπορούσε να αποτελεί σχόλιο, να ανοίγει διάλογο, να δέχεται λεζάντα.
Ο φιλόσοφος Bernard-Henri Levy έλεγε: «Η Conde Nast πιστεύει ότι η Sozzani είναι μία γυναίκα επιχειρηματίας με σχέδιο στο μυαλό της. Όμως είναι εντελώς τρελή! Γυναίκες σαν αυτήν έχουν μακριά ιστορία με απροσδόκητες τροπές».
8 εκατομμύρια εικόνες από την ιστορία της μόδας και του στιλ
Ο Giancarlo Giametti, επίτιμος πρόεδρος του οίκου Valentino: «Απλώς αναρωτιέμαι πώς ένας θεσμός όπως είναι η Vogue της επιτρέπει να κάνει τέτοια πράγματα».
Μοντέλα σε νευρολογικές κλινικές να σέρνονται από νοσοκόμους, ντυμένες με ακριβά σύνολα. Μαυροφορεμένες υπέρκομψες χήρες να θρηνούν ξαπλωμένες επάνω σε έναν χορταριασμένο τάφο.
Και τότε, το 2008, ήρθε το πιο πολυσυζητημένο τεύχος. Το πιο συλλεκτικό. Που εξαντλήθηκε και ανατυπώθηκε τρεις φορές: το “Black Issue”. Μία μαύρη Vogue, αφιερωμένη στην έγχρωμη ομορφιά, μόνο με μαύρα μοντέλα.
Και τρία χρόνια αργότερα ακολούθησε άλλο ένα τεύχος-γεγονός: μία Vogue με έξτρα πλούσια ύλη, όπου η Franca έσπαγε πάλι τα ταμπού του σνομπισμού απέναντι στα αστέρια των τηλεοπτικών reality shows, βάζοντας στο εξώφυλλο της αντρικής L’Uomo Vogue που επίσης διηύθυνε, την Κιμ Καρντάσιαν. Η αμερικάνικη Vogue έκανε το ίδιο, δύο χρόνια αργότερα.
Ο σκηνοθέτης της εξτραβαγκάντζα Baz Lurmann είπε: «Δεν έχω συναντήσει ποτέ μου κανέναν άνθρωπο, σε κανένα μέσο που να κάνει κάτι τόσο πραγματικά δικό του, αυθεντικό. Υπερβαίνει τα πλαίσια.»
(Photo: Getty Images)
Από πολλούς θεωρήθηκε, αν και όχι τόσο διάσημη, ακόμα πιο σημαντική από την αντίστοιχη «συνάδελφό» της, διευθύντρια της αμερικάνικης Vogue, Ann Wintour η οποία την είχε περιγράψει σαν «την πιο σκληρά εργαζόμενη γυναίκα που ξέρω, και με μία ευκολία στο multitasking που προκαλεί φθόνο».
(Photo: Getty Images)
Η ίδια, παρά το εκτόπισμα της δουλειάς της, ήταν μία κομψή, ήρεμη γυναίκα, με μακριά ξανθά σγουρά μαλλιά και λαμπερά μάτια (που δεν έκρυβε πίσω από μαύρα γυαλιά). Της άρεσαν οι μεγάλες, κλαρωτές φούστες, τα λευκά πουκάμισα και τα αγαπημένα της διαμαντένια σκουλαρίκια σε σχήμα δάκρυ. Χαμογελούσε συνέχεια και ήταν προσιτή στις κοινωνικές της επαφές. Παρά το γεγονός ότι ήταν σε θεραπεία με οξυγόνο, κατάφερε και πήγε πριν λίγες εβδομάδες στα βραβεία μόδας του Λονδίνου για να παραλάβει το τιμητικό της βραβείο για τη «θετική αλλαγή» που έφερε στη μόδα.
Η τελευταία της ανάρτηση στο Instagram δείχνει την ίδια μαζί με την Ann Wintour και τον Karl Lagerfeld στην τελευταία επίδειξη της Chanel στο Παρίσι πριν λίγες μέρες. 
Ποζάρουν αισθησιακά μπροστά στον φακό του LOVE magazine
(Photo: Getty Images)
Η Franca Sozzani είχε πει: «Αν και η καλύτερη κληρονομιά που μπορεί να αφήσει κάποιος είναι τα παιδιά του, αν αφήσεις κάτι ανεξάρτητα από την οικογένειά σου, τότε γίνεσαι μέρος της ιστορίας».
Η οικογένεια Sozzani είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο στη βιομηχανία της μόδας και της ποπ κουλτούρας. Η αδερφή της Carla είναι η ιδιοκτήτρια των μεγάλων καταστημάτων Corso Como, ενώ ο γιός της Francesco Carrozzini είναι σκηνοθέτης βίντεο (έχει γυρίσει βίντεο για την Lana Del Rey και την Beyoncé μεταξύ άλλων). Το τελευταίο του ντοκιμαντέρ «Franca: Χάος και Δημιουργία» γυρίστηκε μέσα στα τελευταία 6 χρόνια και είναι αφιερωμένο στη μητέρα του. Στους κινηματογράφους θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2017.
Στο φιλμ, υπάρχει μία σκηνή μέσα σε ένα αυτοκίνητο, όπου τη ρωτάει:
«Εκτός από μένα, ποιόν άλλον εμπιστεύεσαι απόλυτα;»
«Τον εαυτό μου» του απαντάει εκείνη.
«Εάν δεν υπήρχα…»
«Εάν δεν υπήρχες, η ζωή μου θα ήταν διαφορετική».
«Σε ποιόν τηλεφωνείς όταν σου συμβαίνει κάτι σπουδαίο;»
«Στο γιατρό μου».
Η Franca Sozzani, ήταν εδώ κι ένα χρόνο άρρωστη.
