Schiaparelli: Πήγαμε στα εγκαίνια της έκθεσης Shocking στο Παρίσι

Είχα να επισκεφτώ καλοκαίρι το Παρίσι από το 2019 και σε αυτά τα τρία χρόνια άλλαξαν πολλά. Η rue de Rivoli είναι η μεγάλη λεωφόρος που διαπερνά μεγάλο μέρος της rive droite του Παρισιού, τη δεξιά όχθη των σπουδαίων μουσείων και των πολυτελών ξενοδοχείων, του Jardin de Tuileries και του μεγάλου λούνα παρκ. Ένας άξονας ευθύς χωρίς κλίσεις που ξεκινά από την Place des Vosges για να καταλήξει στην Place de Concorde του Quatorze Juillet. Ο δρόμος αυτός. Η rue de Rivoli, από το 2020 ανήκει στα ποδήλατα και τα πατίνια που Παρισιού αλλάζοντας τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε στην πόλη, η οποία πλέον εκτός από πόλη του Φωτός είναι, σε λίγα έστω σημεία, πόλη της ησυχίας.

Απόγευμα και κατευθύνομαι από την περιοχή της Αψίδας του Θριάμβου κι από τη Champs-Élysées πρoς το μουσείο όπου πραγματοποιείται η μεγάλη έκθεση προς τιμή του θρύλου της μόδας, Elsa Schiaparelli «Shocking ! Les Mondes Surréalistes d'Elsa Schiaparelli». Στο Musée des Arts décoratifs, δίπλα σε μια από τις εισόδους του Λούβρου, ο κόσμος έχει ήδη συγκεντρωθεί. Το κάλεσμα ήταν στις 19:30, έχω ήδη νοικιάσει το Lime (ή Hive;) πατίνι και σε λίγα λεπτά βρίσκομαι εκεί. Δέος, αδημονία κι απρόσμενη χαρά: τρία χρόνια μετά σε μια από τις πιο όμορφες πόλεις του κόσμου για μια έκθεση- φόρο τιμής στη σχεδιάστρια αλλά και μια παρουσίαση του λαμπερού σήμερα οίκου, όπως αυτό το κρατά στα χέρια του ο ταλαντούχος Daniel Roseberry. Νωρίτερα το πρωί είχε παρουσιάσει την Couture συλλογή του καταφέρνοντας και πάλι όχι μόνο να ευχαριστήσει τους connaisseurs αλλά και να συγκεντρώσει την αφρόκρεμα των καλεσμένων, όπως τη Ρίτα Όρα, την Κιάρα Φεράνι, την Karlie Kloss τη Lily Aldridge και την Emma Watson.

Πριν τρία χρόνια παρουσίασε για τον οίκο ο Daniel Roseberry την πρώτη του, μαζεμένη, συλλογή καθώς η ανάθεση της καλλιτεχνικής διεύθυνσης είχε γίνει μερικές εβδομάδες πριν. Μεθοδικός κι εργατικός ο αμερικανός σχεδιαστής κατάφερε να επιδείξει σεβασμό στην ιστορία του Οίκου χωρίς να καταβληθεί από αρχειολατρεία, πρακτική στην οποία καταφεύγουν δυο σχεδιάστριες μεγάλων γαλλικών οίκων. Στα τρία χρόνια κατάφερε να δώσει το στίγμα του, να μετακινήσει τον Schiaparelli ψηλά στα επίπεδα δημοφιλίας και να τον αναστήσει. Διόλου εύκολο αν σκεφτεί κάποιος ότι τα δυόμιση χρόνια από τα τρία, η πανδημία απέκλειε μεγάλα σόου και μεγάλα όνειρα. Για τον Roseberry και για μένα.

Κι όμως, να. Είμαι στο Παρίσι, στέκομαι στο κόκκινο χαλί περιμένοντας να μπω. Η Philippine Leroy-Beaulieu και η Ρόσι ντε Πάλμα συναντιούνται στον μεγάλο διάδρομο. Τα φλας παίρνουν φωτιά. Οι καλεσμένοι πάρα πολλοί, θαρρώ πως ήμουν ο μόνος από την Ελλάδα. Στο κτήριο του 1882 με τις μεγαλοπρεπείς σκάλες και τον τοίχο ντυμένο φούξια, άνθρωποι της μόδας με Schiaparelli ρούχα και αξεσουάρ αλλά και η ιντελιτζένσια της πόλης στριμώχνονται ανάμεσα στα πολλά και εμβληματικά εκθέματα. To φόρεμα- αστακός, τα πολύτιμα κεντήματα, τα μάτια- σύμβολα, τα αρώματα, τα trompe l'oeil παιχνίδια της, το shoe hat, όλες τις πτυχές της δημιουργικότητάς της στημένες στις σκοτεινές αίθουσες. Εκεί όμως βρίσκονταν και οι πρόσφατες γλυπτές δημιουργίες του Daniel Roseberry αλλά και ολόκληρη η συλλογή για τον χειμώνα του 2023 που είχε παρουσιαστεί νωρίτερα την ίδια ημέρα.

Η ώρα περνά, ο κόσμος ολοένα και πολλαπλασιάζεται, η Winnie Harlow περνά δίπλα μου ντυμένη στα μαύρα με τα χρυσά Schiaparelli κοσμήματα της, η Μαρίσα Μπέρενσον, η Κιάρα Φεράνι, όπου κι αν κοιτάξεις παρέες ανθρώπων αγκαλιάζονται. Πέρασαν τρία χρόνια και το Παρίσι είναι τόσο όμορφο το καλοκαίρι. Στον κήπο του μουσείου με τις λευκές καρέκλες, ο κόσμος λάμπει ακόμη περισσότερο στο φως του δειλινού: αυτές οι βόρειες πόλεις της Ευρώπης, όλα τα κάνουν να φαίνονται πιο όμορφα. Ο σχεδιαστής βρίσκεται εκεί, μοιάζει να απολαμβάνει τη μεγάλη μέρα που όχι μόνο παρουσιάζεται η χάρη και το δαιμόνιο της Elsa αλλά αποδεικνύεται το προφανές: η Schiaparelli δεν ήταν μπροστά από την εποχή της. Είναι μπροστά από την εποχή μας.

Η ίδια δεν κατάφερε να δει πολλές μέρες δόξας, ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος την τσάκισε κι άλλαξε το status quo στην υψηλή ραπτική. Όταν επέστρεψε στο Παρίσι από τη Νέα Υόρκη μετά  το τέλος του πολέμου, το new look και ο Dior άλλαξαν τη ζήτηση. Το 1954, χρονιά που επέστρεψε στην ενεργό δράση η μεγάλη της αντίπαλος, Chanel, η Elsa έκλεισε το ατελιέ της στο 21 της Place Vendome και κρέμασε πατρόν και καρφίτσες μέχρι το 1973 που πέθανε. «Arrete, regarde et écoute» ήταν η θεματική της πρώτης επίδειξης στο καινούριο της ατελιέ το 1935. «Σταμάτα, κοίταξε και άκουσε» . Εκείνη τη Δευτέρα, σε εκείνη την έκθεση που θα διαρκέσει ως τις 22 Ιανουαρίου 2023 (την επόμενη εβδομάδα μόδας υψηλής ραπτικής) το Παρίσι κοίταξε, άκουσε, θαύμασε. Ήμουν ένας από τους τυχερούς.