Τίνα Τσούμπου — © George Fiorakis - advart.gr

Fashion

Birdcage: Τhrift σαφάρι στη νέα μπουτίκ μεταχειρισμένων των Εξαρχείων

Τα ανακυκλωμένα και second hand κομμάτια που θα βρεις στο νέο βιντατζάδικο της Στουρνάρη έχουν αέρα από Μπρίστολ

Birdcage: Ανακαλύπτουμε τη second hand κουλτούρα του Μπρίστολ, στη γειτονιά του Πολυτεχνείου

Τι ρούχα φοράμε; Aπό τι υλικά και με ποιο περιβαλλοντικό κόστος φτάνουν στα χέρια μας; Το παγκόσμιο κίνημα της βιώσιμης μόδας που δίνει εξηγήσεις σε ερωτήματα που σχετίζονται με την κουλτούρα του «throw away» ασπάζονται όλο και περισσότεροι άνθρωποι που επιλέγουν να ντυθούν με ανακυκλωμένα και μεταχειρισμένα ρούχα, κάνοντας έτσι πιο «ηθικές» αγορές. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποποιούνται τις σύγχρονες επιταγές της μόδας, καθώς στα συνοικιακά second hand μαγαζάκια μπορεί να βρει κανείς θησαυρούς, στηρίζοντας παράλληλα τους μικρούς επιχειρηματίες της κάθε γειτονιάς. Το Birdcage στην περιοχή του Πολυτεχνείου είναι ένα από αυτά τα μικρά διαμαντάκια που συνταντάς κατά καιρούς τυχαία στους δρόμους και στα στενά της πόλης, που προωθεί την κουλτούρα των μεταχειρισμένων στην Αθήνα, μέσα από την αισθητική "beach life" της ιδιοκτήτριας του, ενδυματολόγο που ζούσε για ένα διάστημα στο Μπρίστολ, Τίνα Τσούμπου.

«Η ιδέα προέκυψε από την αγάπη μου για τα ρούχα που την κληρονόμησα από την κοκέτα γιαγιά μου, Μάτα, η οποία είχε έρωτα με τα υφάσματα και έραβε η ίδια τα ρούχα της. Tο Birdcage, το νιώθω σπίτι μου, είναι φωτεινό και φιλικό προς όλους. Περνάω το μεγαλύτερο μέρος της μέρας μου εδώ, ακούω μουσικές, γνωρίζω κόσμο και μιλάμε για το κοινό μας πάθος, τα ρούχα. Το όνομα προέρχεται από την αγαπημένη μου ταινία από παιδί, THE BIRDCAGE όπου στην Ελλάδα τον τίτλο τον είχαν μεταφράσει ΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΕΛΕΣ (ταυτίστηκα). Μια ταινία που αγκαλιάζει την διαφορετικότητα και ταυτόχρονα προβάλλεται η μόδα και το στυλ. Μέσα από αυτό το χώρο άνοιξα τα φτερά μου κι έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα, ένα μικρό κλουβί χωρίς κάγκελα να με περιορίζουν.» θα μας πει η Τίνα και συμπληρώνει: «Τα Εξάρχεια με επέλεξαν, δε τα επέλεξα. Ανέκαθεν ήμουν παιδί του κέντρου, απλά τα Εξάρχεια είχαν για εμένα ιδιαίτερη θέση στη καρδιά μου. Όταν βρέθηκα να δω το χώρο πριν τον ανοίξω, το ένιωσα πως αυτό είναι το νέο "σπίτι" που θα με φιλοξενήσει τα επόμενα χρόνια.»

Ψάχνοντας ανάμεσα στις κρεμάστρες, θα βρει κανείς πολλά φορέματα και φούστες από τα 70ς και 80ς, 90ς πουκάμισα σε boho ή hippie στυλ αρκετά american jeans ή levis jeans, T-shirts και vintage πουκάμισα, πορτοφόλια, δερμάτινες ζώνες, κορμάκια, κοσμήματα, scrunchies και κασκόλ. Όλα τους διαλεγμένα ένα προς ένα με βάση τα υγειονομικά στάνταρ από την Ολλανδία και την Ιταλία. Κατά καιρούς μάλιστα η Τίνα προσθέτει και κομμάτια από την συλλογή της γιαγιάς Μάτα, που γίνονται ανάρπαστα κι αυτό γιατί η φιλοσοφία του «zero waste» που γνωρίζει άνοδο στην Αθήνα, τοποθετεί το χειροποίητο ρούχο ψηλότερα από ποτέ στις προτιμήσεις όλο και περισσότερων σε σχέση με τα προιόντα μαζικής παραγωγής που συχνά χάνουν σε ποιότητα και διαχρονικότητα.

«Στην ανάγκη για μειωμένα κόστη, φτάνει το τελικό προϊόν να είναι τόσο χαμηλής ποιότητας, που αρκεί ενδεχομένως ένα πλύσιμο για να στενέψει τόσο που να μην ξαναφορεθεί. Το ότι το εμπορευόμαστε φτηνά, ήταν λόγος να στηρίξουμε αυτή τη γρήγορη μόδα παλαιότερα. Πλέον, με εξίσου λίγα χρήματα, μπορεί κανείς να έχει ένα ρούχο που η ραφή και το ύφασμα του αντέχουν στο χρόνο. Επίσης τα περισσότερα κομμάτια είναι μοναδικά, πράγμα το οποίο σημαίνει πως ούτε θα δεις το ρούχο σου να το φορά κάποιος έξω, και δεν το πετάς το ίδιο εύκολα, επειδή είναι κομμάτι που ακόμη κι αν το βαρεθείς, το αποθηκεύεις και μπορείς να το ξαναφορέσεις ενδεχομένως μετά από μερικά χρόνια. Τα second hand ρούχα δεν υπακούν σε ρεύματα ή τάσεις. Είναι έτοιμα την κατάλληλη στιγμή να ζωντανέψουν και να αναδείξουν το προσωπικό στύλ του καθενός. Γενικά είναι απαραίτητο να διαχωρίσει κανείς μέσα του, τι έστί μόδα και τι στυλ. Η μόδα, δημιουργείται μέσα από τάσεις, ορίζεται πλέον μέσα από τα σόσιαλ μίντια. Όταν λοιπόν κάποιος περνά χρόνο στην οθόνη, υποσυνείδητα είναι σα να του επιβάλλεται χωρίς να το καταλαβαίνει. Τα secοnd hand από την άλλη αν τα δει στα social media, μπορεί να αποτελέσουν επιθυμία, μα σίγουρα δε θα αποτελέσουν ανάγκη, καθώς σπανίως βρίσκει το ίδιο ακριβώς κομμάτι κάπου. Κι αυτή είναι η ομορφιά τους.»

Όπως μαθαίνουμε από την Τίνα, το Μπρίστολ αποτέλεσε μια περίοδο της ζωής της αρκετά δημιουργική καθώς έμεινε εκεί για δύο χρόνια και της έδωσε την έμπνευση, να δημιουργήσει το δικό της second hand μαγαζί. Είναι εύκολο για ένα νέο άτομο να στήσει από το μηδέν την επιχείρησή του στην ελληνική πραγματικότητα όπως είναι διαμορφωμένη σήμερα; Την ρωτάμε.

«Στην Αγγλία, παρατηρούσα πως είναι σαν έμφυτο, ότι όλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έχουν στη γκαρνταρόμπα τους second hand ρούχα, όχι μόνο για στυλ αλλά και με οικολογική συνείδηση. Αν λοιπόν φέρνω κάτι από τις προσλαμβάνουσες μου εδώ, είναι η πολυπολιτισμικότήτα ο θόρυβος του Μπρίστολ, σε συνδυασμό με τη γαλήνη της νότιας αττικής, δύο κόσμοι που συναντιούνται στη Στουρνάρη. Από την ιδέα ως την υλοποίηση του Birdcage, στη περίπτωση τη δική μου, αλλά και των φίλων που είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, μεσολαβεί ένα όνειρο απόσταση. Πως ο καθένας μας γουστάρει πολύ αυτό που κάνει, το κάνει με πάθος, κοιτώντας με αισιοδοξία μπροστά, κάνοντας πως δε βλέπει το φορτίο που σηκώνει στη πλάτη, το οποίο μάλιστα προφητικά μας έχουν ενημερώσει πως θα γίνει βαρύτερο. Η βαριά φορολόγηση, σε συνδυασμό με ένα σωρό επιπρόσθετων εισφορών, κάθε άλλο από ανάπτυξη μας κάνει να μπορούμε να δούμε. Το μόνο που είναι απαραίτητο να μεσολαβήσει για να κάνει κανείς το όνειρο του πραγματικότητα, είναι να αφήσει το φόβο να φύγει, να μη κοιτά στο μέλλον, αλλά το παρόν!»