Βλακείες που κάνουμε αντί για τη δουλειά μας

Έχουμε γίνει εξπέρ, με το Β’ λοκντάουν, σε βλακείες που βρίσκουμε κάθε τόσο ενώ είμαστε μέσα στο σπίτι – όλες οι εξερευνήσεις γίνονται πλέον διαδικτυακά και, δεν θα το πιστέψετε (ή μάλλον το ξέρετε…), υπάρχουν χιλιάδες ανοησίες εκεί έξω, περισσότερες από ό,τι στην κανονική ζωή, που άλλωστε δεν τη θυμάται κανένας:

Βιντεάκια με δελφίνια, χιμπατζήδες, πάντα (Αυστραλίας, τα γουτσου-γούτσου), τράγους, κολίμπρι, σπάνια ποντίκια με μουστάκια-φιόγκο, μαϊμούδες που κάνουν ότι χτενίζονται, σφυροκέφαλοι καρχαρίες, άλλοι καρχαρίες με άσχετα κεφάλια, κοριοί, φίδια κολοβά, μπαμπουίνοι, στην ανάγκη και απλά ζώα όπως γάτες/σκύλοι που όμως χοροπηδάνε όταν βλέπουν αγγούρια ή κυνηγάνε τις ουρές τους. Υπάρχουν εκατομμύρια βίντεο με ζώα. Οτιδήποτε ζει σε ζούγκλα, κλουβί, σπίτι, δάσος, ωκεανό, ποτάμι, κεφάλι ανθρώπου ή οπουδήποτε, κάποιος το έχει ξεκατινιάσει σε βίντεο, επαγγελματικό τύπου Σερ Ρίτσαρντ Ατένμποροου ή του πισινού. Βίντεο λέμε. Που μπορεί να είναι προ ή σπιτικό, αν έχει κάποιος κάμερα και πολλά/λίγα ζώα.

Προσφορές γνωριμιών, αντίστοιχες με τις ωραίες αγγελίες που βλέπαμε παλιά σε εφημερίδες, περιοδικά κ.ά. ξεχασμένα καλλιτεχνήματα. Οι αγγελίες είναι από «στα μούτρα σου», με τεράστια χείλη/μεμέ/άλλα πράγματα και τη λέξη «Θέλεις;» να πάλλεται από κάτω ή απάνω τους με τεράστια κόκκινα γράμματα, που μπορεί να σε φρουμάξουν κιόλας («Δεν θέλεις, δεν θέλεις!») Ότι αν τα γράμματα ήταν μικρότερα, μαύρα και μη-παλλόμενα, θα νόμιζες πως αναφέρονται σε καλόγριες/καλόγερους. Ευτυχώς που πάλλονται δηλαδή και φωτίζεσαι.

Προσφορές γνωριμιών πιο κλάσι, με συνεσταλμένες παρουσιάσεις προσόντων: «Οι πιο ωραίες κοπέλες των Βαλκανίων!», «Τα πιο όμορφα αγόρια των Βαλκανίων και της Ασίας!». Της Αμερικής, Ευρώπης και Αφρικής, ντιπ τίποτα. Ρατσιστικό, αλλά αυτά έχει η διαδικτυακότητα…

Συνταγές για να φτιάξεις οτιδήποτε, βήμα βήμα, από Πάβλοβα μέχρι μολότοφ, για να κινηθούμε προς Σοβιετία, μια και φύγαμε από τα Βαλκάνια. Υπάρχουν τα πολύ εύκολα κέικ «με τρία υλικά μόνο!», ακόμα και «με δύο υλικά μόνο!», τα οποία έτσι και τα φτιάξεις δεν μπορείς να τα ξεκολλήσεις από το ταψί, όπου κάθονται τα δύο στα τρία υλικά – το τρίτο είναι το ταψί το ίδιο, λαδωμένο. Υπάρχουν οι συνταγές που «έγιναν βάιραλ» και τις χαζεύεις γιατί, δεν μπορεί, κάποιος Χριστιανός βρήκε τρόπο να μαγειρέψει ανθρωπινά την κινόα, αλλά όχι, γιατί την έκανε κέικ με τρία υλικά, οπότε κλαψ’ την.

Οι βάιραλ συνταγές ειλικρινά με εντυπωσιάζουν, γυρισμένες πρόχειρα σε κουζίνες με πιτσιρίκια που διαμαρτύρονται από πίσω σε ξένες γλώσσες, ή επαγγελματικά, με υπέροχο φωτισμό και μουσική υπόκρουση, τόσο που νομίζεις ότι σου μαγειρεύουνε τον Τζέημς Μποντ. Κουνημένον, όχι ανακατεμένον.

Ειδήσεις για σταρ του Χόλιγουντ που είτε έχουνε γίνει σκατά τώρα, μετά από οκτώ αποτυχημένες πλαστικές, είτε είναι άστεγοι στο Λος Αντζελες και καθαρίζουν παρμπρίζ παρόλο που είχαν υποψηφιότητες για Όσκαρ (δεν το πήρανε όμως), είτε κάνουν απεξάρτηση επειδή πρόλαβαν να εξαρτηθούν στα γρήγορα, είτε χωρίζουν από άλλους σταρ που δεν τους αντέχουν, με το τζαμοκαθαριστικό στο χέρι συνέχεια. Μερικοί έχουν βρει άσχετες δουλειές στις δημόσιες σχέσεις, σε εταιρείες παραγωγής και στα πορτοκάλια (πάνε και τα μαζεύουν, έχει πολλά η Καλιφόρνια. Τι, μόνο η Πελοπόννησος;) Μερικοί αλλάζουν φύλο, γιατί όχι; Ευκαιρία τώρα που δεν τους ζητάνε για ρόλους συγκεκριμένου φύλου ή για ρόλους καθόλου εντελώς φύλου. Οπότε σου λένε «φακιτ το φύλο, πάμε για άλλα».

Αναλύσεις για τον κωρονοιό… Όχι, αυτές τις τσεκάρουμε βιαστικά και γυρίζουμε στους μπαμπουίνους, που έχουν πρόσωπο.

Μικρά (και άχρηστα) μυστικά της λάτρας/γκαντεμιάς: πώς να βγάλεις τον εμετό από κάθισμα αυτοκινήτου, πώς να τον βγάλεις αν το κάθισμα είναι δερμάτινο, πώς να φύγει η μυρωδιά αν κάποιος στο κατουρήσει το δερμάτινο κάθισμα (μα τι κόσμο βάζεις στο αμάξι σου; Μήπως να το ξανασκεφτείς;) Αυτά με τους σκανδαλοθηρικούς τίτλους είναι όλα τα λεφτά: «ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΜΙΑ ΚΟΥΤΣΟΥΛΙΑ ΓΛΑΡΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΑΣ!» Είναι ανακουφιστικό, ενώ είσαι σπίτι σου και πήζεις, να σκέφτεσαι ότι κάποιος εκεί έξω προσπαθεί να ξε-κουτσουλιαστεί. Σόρι, αλλά επειδή είμαι από την Καβάλα, ο γλάρος δεν κάνει μια απλή κουτσουλιά, αφήνει πράμα, κι έτσι και σε χέσει δεν υπάρχει κανένα μυστικό να ξεφορτωθείς την φριχτή ψαροσκατίλα παρά μόνο το άμεσο λούσιμο. Μη λέμε κι ό,τι θέλουμε.

Πάλι μια κουλή που γλείφεται σεξουαλικά και αναρωτιέται τι μπορεί να θέλω. Τίποτα, κάνε δουλειά σου.

Βιντεάκια που νόμισες ότι ήτανε μια κουλή που γλείφεται αλλά είναι τελικά διαφημίσεις για αντι-ψειρικό σαμπουάν. Πού φτάσαμε.

Βιντεάκια με αστείους τύπους. Μερικοί είναι όντως αστείοι, σου φτιάχνουν το κέφι. Μερικοί, νοτ-σο-ματς… Ξεκινάς να χαζεύεις αφηρημένα και ξαφνικά θέλεις να βάλεις τα κλάματα που αργεί ένα δέμα βιβλία, δυο μήνες το έχεις παραγγείλει. Πού διάολο σκάλωσε;

Βιντεάκια stand up comedy. Ισχύουν τα παραπάνω.

Βιντεάκια life story… Δεν τα έχω καταλάβει, ίσως επειδή όντως είμαι αρχαία, όπως λένε τα παιδιά μου, που ξέρουν από life story. Απλώς ας εξηγήσει κάποιος που φτιάχνει καφέ, βάζει μουσική, αλλάζει σώβρακο, τηλεφωνεί στη μαμά του, τεξτάρει γκόμενες, τζελάρει μαλλιά του και ξύνει τα απαυτά του, μάλιστα, ας εξηγήσει αυτός ο κάποιος γιατί το life story του είναι πιο ενδιαφέρον από το «Μνήμη, μίλησε», που είναι η (γραμμένη σε βιβλίο) αυτοβιογραφία του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ. Λέμε τώρα. Στην τύχη τον αναφέρω, όχι επειδή ήταν Ρώσος.

Βήμα βήμα οδηγίες για να χάσεις «άμεσα, γρήγορα, εύκολα και αποτελεσματικά» τριάντα κιλά. Χωρίς να κόψεις αυτά που περισσεύουνε με αλυσοπρίονο, εννοείται. Τριάντα κιλά είναι ένας μεγάλος σκύλος Λαμπραντόρ, έξι μεσαίες γάτες, ένα μπιτόνι λάδι χωριού, σακί με τριάντα κιλά πατάτες. Δύσκολο να τα χάσεις στο πιτς φυτίλι, αλλά ας ψηθούμε. Μόνο που από το ένα βήμα ως το επόμενο, χάνεις όντως κιλά από το πάτημα κουμπιού (για να πας στο ΝΕΧΤ και ΝΕΧΤ και ΝΕΧΤ, όπου στο τέλος σου λέει ότι ήταν Μορμόνος αυτός που παρακολουθούσες, και χώρισε, άλλος ήταν εκείνος με τα τριάντα κιλά. Έ όχι…)

Βήμα βήμα να δεις πώς είναι σήμερα ο Ντέιβιντ Χάσελχοφ: πουρός, το ξέρεις κι από ατομική ευθύνη, σε έχεις δει σε καθρέφτη, πόσο μάλλον ο Ντέιβιντ, χίλια χρόνια λιαζότανε στο «Baywatch». Αλλά θα δεις άλλους εφτακόσιους ενδιάμεσα, που κι αυτοί έχουν σαφρακιάσει, άσχετα που δεν τους αναγνωρίζεις. Μα πού είναι ο Ντέιβιντ; Πολλά τέρμινα μετά, στο τέλος του ΝΕΧΤ ΝΕΧΤ ΝΕΧΤ, μαζί με το χωρισμένο Μορμόνο; 

Ανακοινώσεις «ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΙΑ ΦΑΚΗ;» Τίποτα, σιγά μη σου πληρώσει το ΕΝΦΙΑ, φακή είναι, θα τη φας γκρινιάζοντας. Εδώ και η άλλη που γλείφεται δεν μπορεί να κάνει τίποτα για σένα, πόσο μάλλον η φακή.

Ανακοινώσεις «ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ ΠΟΣΟ ΘΑ ΣΑΣ ΛΥΣΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ!» το κάτι, οτιδήποτε, ξεσκονιστήρι, σκουπάκι που φτιάχνει ποπ-κορν, ηλεκτρικό βουρτσάκι για τα παπούτσια/δόντια/βεσέ, πλαστικούλι που καπακώνει το φαΐ σας μόλις το μαγειρεύετε, συρματάκι που χτυπάει το φαΐ σας να γίνει σμουθ πριν το μαγειρέψετε, κατσαβίδι που βιδώνει διαστημόπλοια με ένα τίποτα, λεμονοστύφτης που στύβει κόλλυβα, μπλέντερ που φτιάχνει παστίτσιο/οικοδομή, και πάει λέγοντας. Να μην το πιστέψετε.

Ανακοινώσεις για «ΩΜΑ ΑΓΟΡΙΑ» –μα όχι, τα ήθελα καβουρντισμένα– εκτός που αναρωτιέμαι πώς έγινε και φτάσαμε τόσο γρήγορα στο Ωμέγα; Δεν ισχύει το Αβίαστα, Αειθαλή, Ανεπρόκοπα, Άγουρα, Άστατα, Ανθισμένα, Αθώα, Αγνά, Αόριστα, Αναμαλλιασμένα, Αφηρημένα, Αλατισμένα, Ασιδέρωτα, Αναψοκοκκινισμένα, Άριστα, Αθλητικά, Άπλυτα, Ανεμοδαρμένα, Απλά, Ανδροπρεπή και Αναμμένα αγόρια; Δεν ψάχναμε τόσα χρόνια επίθετα από Άλφα για να μπαίνουν πρώτες-πρώτες οι αγγελίες μας;

Οι κανόνες έχουν αλλάξει, αλλά οι ευκαιρίες να χαζεύεις αντί να κάνεις αυτό για το οποίο ξεκίνησες όταν άνοιξες το λάπτοπ σου, είναι ατελείωτες, όπως ήταν πάντα, ίσως περισσότερες, σε ιντερνάσιοναλ πεδίο. Και τα Ατελείωτα Αγόρια επίσης, χωρίς αμφιβολία…