Lancôme x Louvre: Έμοιαζε η Νίκη της Σαμοθράκης με τη Zendaya;

Μουσείο του Λούβρου και Lancôme, δύο brand names συνώνυμα με τη γαλλικότητα. Φέτος τον Σεπτέμβριο οι δύο οργανισμοί συνεργάζονται -μέσω αρχαίας Ελλάδας- στη δημιουργία μιας συλλεκτικής συλλογής περιποίησης δέρματος και μακιγιάζ, της Lancôme x Louvre. Ο σκοπός δεν είναι φιλανθρωπικός (πουθενά δεν αναφέρεται κάτι σχετικό), ενώ και το επιμελητικό, θεωρητικό πλαίσιο ακούγεται σαν ένα χονδροειδές πρόσχημα μιας καλοστημένης διαφημιστικής καμπάνιας. 

Οι υπεύθυνοι του εγχειρήματος ορκίζονται πως το πρότζεκτ σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά ώστε να αντικατοπτρίζει το πνεύμα του μουσείου και του brand. Με κόνσεπτ και hashtag Beauty is a Living Art προσπαθούν να ταιριάξουν τα -φαινομενικά;- αταίριαστα. Πάντως οι άνθρωποι του Λούβρου δίνουν μια εξήγηση στο instagram. Πρόκειται για μια σκυταλοδρομία, για «μια εικόνα ομορφιάς που ταξιδεύει μέσα στον χρόνο, από την αρχαία γλυπτική μέχρι τους νέους σύγχρονους κανόνες».

Η συλλογή προμοτάρεται από μια φωτογράφηση που ήδη έχει λάβει μεγάλη δημοσιότητα. Η Lancôme βάζει τα κραγιόν, τις σκιές, τα προϊόντα περιποίησης του δέρματος και τα μοντέλα και το Λούβρο εννέα από τα εκθέματά του, και εδώ μπαίνει το ελληνικό ενδιαφέρον. Αφροδίτη της Μήλου, Νίκη της Σαμοθράκης, Κόριννα (ελληνίδα ποιήτρια του 5ου αιώνα π.Χ.), Άρτεμις των Γαβίων (διά χειρός Πραξιτέλη), Νύμφη με Σκορπιό, Νύμφη Ηχώ, Υγεία, Κοιμώμενος Ερμαφρόδιτος και Αφροδίτη της Αρλ αποτελούν το σκηνικό μπροστά στο οποίο φωτογραφίζονται οι ambassadors της Lancôme Zendaya, Aya Nakamura, Amanda Seyfried και He Cong. Αμφιβάλλει κανείς ότι η αρχαία Ελλάδα έχει μεγάλη προωθητική δύναμη; Κανείς!

Οι τέσσερις γυναίκες «αγκαλιάζουν και ενσαρκώνουν τους στιλιστικούς κώδικες και τους μύθους ορισμένων εμβληματικών γλυπτών» λένε οι εμπνευστές του shooting. Κάθε αρχαία «μούσα» επιλέχθηκε για την ξεχωριστή της ιστορία, όλες όμως αποτέλεσαν σύμβολα θηλυκότητας και δυναμισμού με τον δικό τους τρόπο.

Η Zendaya ενσαρκώνει τόσο τη Νίκη της Σαμοθράκης όσο και την Αφροδίτη της Αρλ, «ένα σύμβολο ομορφιάς, νίκης και επιτευγμάτων, αξίες που μοιράζονται και οι πρέσβειρες της Lancôme στον κόσμο». 

«Όταν αντικρίζεις την Άρτεμη, πρώτα εντυπωσιάζεσαι από την ομορφιά της. Λεπτή ναι, αλλά κάτω από την εμφάνισή της: ισχυρή. Όσο περισσότερο την κοιτάς, τόσο περισσότερο βλέπεις ότι είναι μια άγρια θεά. Άγρια, ατρόμητη. Διεκδικώντας τη δική της ανεξαρτησία: από εκεί πηγάζει η ομορφιά της», λέει η Amanda Seyfried μπροστά στο άγαλμα της Αρτέμιδος των Γαβιών. 

«Η Αφροδίτη της Μήλου είναι η απόλυτη Ομορφιά, σύμβολο τελειότητας. Κι όμως όταν την αντικρίζεις, νιώθεις τον μαγνητισμό της, την αυτοπεποίθησή της που απλώς ακτινοβολεί. Αυτή η δύναμη της αυτοπεποίθησης βρίσκεται σε κάθε γυναίκα» δηλώνει η He Cong, η κατά Lancôme σύγχρονη Αφροδίτη της Μήλου.

«Υπάρχουν γυναίκες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ιστορία. Ανάμεσά τους και η Κόριννα, η ελληνίδα ποιήτρια. Έδειξαν απίστευτο θράσος, έσπασαν κώδικες και έκαναν τη φωνή τους να ακουστεί. Η μοναδικότητα της ομορφιάς είναι που μας κινητοποιεί» γράφει η έτερη ambassador, Aya Nakamura.

Ωραία τα λόγια, αλλά κάτι δεν κάθεται καλά στην ιστορία, ειδικά αν έχεις ελληνικό γονίδιο. Κάτι ξενίζει στα χορευτικά των καλλονών ανάμεσα σε έργα τέχνης άφατης ομορφιάς, κάτι αταίριαστο, κάτι ιερόσυλο πλανάται στην ατμόσφαιρα. Η Αφροδίτη της Μήλου επιστρατεύεται για να πουληθούν κραγιόν και ενυδατικές; Κανείς δεν βλέπει το πρόβλημα;

Κι επειδή ενδεχομένως την ψυλλιάστηκαν την ενόχληση οι άνθρωποι του Λούβρου, ορίστε και άλλες διευκρινίσεις, και άλλα λόγια: Στο δελτίο τύπου, η πρόεδρος-διευθύντρια του μουσείου, Laurence de Cars, θεωρητικοποιεί την απόφαση. Περιγράφει τη συνεργασία ως διάλογο μεταξύ πολιτισμών που ξεπερνά τον χρόνο και τη γεωγραφία. Κάνει λόγο για την ποικιλία των μορφών ομορφιάς που χαρακτηρίζει τις συλλογές του Λούβρου και τονίζει πως η συλλογή είναι μια ευκαιρία να αντιπαρατεθούν εμβληματικές και εμπνευσμένες κλασικές εικόνες με τις σύγχρονες. «Η ιστορία της τέχνης και της ομορφιάς, η “δημιουργία” της ομορφιάς, η αναζήτηση της ομορφιάς, συνδέονται στενά. Η ποπ κουλτούρα –η κουλτούρα των κινούμενων εικόνων, της διαφήμισης, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της καθημερινότητάς μας– εμπνέεται συχνά από αυτές τις διαχρονικές εικόνες και αναπαραστάσεις[…]. Με αυτή τη συνεργασία, το Λούβρο ως ένας σύγχρονος καλλιτεχνικός χώρος συμβάλλει στην επανεγγραφή της ομορφιάς στο παρόν» τονίζει. Καλά τα λέει η διευθύντρια, η ομορφιά δεν πεθαίνει ποτέ. Μήπως όμως με αυτά που βλέπει να γίνονται στο όνομά της βρικολακιάσει; Και μήπως ως χώρα, εκτός από το Βρετανικό Μουσείο, να αρχίσουμε τα διαβήματα και στο Λούβρο;