Λεοπάρ: Η ιστορία του διαχρονικού, σχεδόν κλασικού print

Άλλοτε σύμβολο της δύναμης ενός πολεμιστή ή του πλούτου ενός ηγεμόνα, το λεοπάρ φοριέται περήφανα από όλα τα αιλουροειδή της μόδας. Είναι το «εξωφρενικό neutral» που θέλει κοινό.

Η Σεσχάτ, η θεά της σοφίας της αιγυπτιακής μυθολογίας, δεν το έβγαζε από πάνω της και ο θεός Διόνυσος ο γιός του Δία και της Σεμέλης, ο θεός του τρύγου, του κρασιού, του γλεντιού, εμφανίζεται συχνά με μια λεοπάρδαλη, φοράει δέρμα λεοπάρδαλης ή βρίσκεται σε άρμα που το σύρουν πάνθηρες. Φορέθηκε από τη Λιζ Τέιλορ, την Τζέιν Μάνσφιλντ, την Όντρεϊ Χέπμπορν, την Τζάκι Κένεντι, την Καρολίν Μπεσέτ και φοριέται από την Κέιτ Μος, τη Μπιγιόνσε έως τη Ριάνα και όλες τις γυναίκες ή σχεδόν όλες.

Ο κατάλογος των αστεριών και των διασημοτήτων ανεξάντλητος. Το λεοπάρ print είναι (ξανά) εδώ. Σε παπούτσι, τσάντα, παλτό, παντελόνι, πουκάμισο, φούστα, σακάκι, πορτοφόλι, καπέλο, καλσόν, εσώρουχο, κασκόλ, γάντια, σκούφο, φουλάρι, παντόφλα. Στέφθηκε ο βασιλιάς της σεζόν που διανύουμε. Το λεοπάρ είναι το απόλυτο σουξέ και φοριέται περήφανα από όλους τους αίλουρους της μόδας. Μοιάζει να μην εγκαταλείπει τη μόδα και η μόδα δεν το εγκαταλείπει ποτέ. Και είναι παντού, όπου γυρίσεις και όπου κοιτάξεις, όπου σταθείς κι όπου βρεθείς. Ένα περίεργο πράγμα συμβαίνει με το λεοπάρ print. Κάνει κύκλους, δεν χάνεται ποτέ. Κάθε τέσσερα χρόνια επιβάλλεται στις επιδείξεις των γνωστών οίκων, χάνεται λίγο και επανακάμπτει κατά κύριο λόγο τη σεζόν Φθινόπωρο - Χειμώνας και μάλιστα με ιδιαίτερη ορμή.

Το λεοπάρ print, είναι το «εξωφρενικό neutral» όπως το αποκαλεί ο Μάικλ Κορς. Είναι σέξι και φαντεζί, είναι διαχρονικό, σχεδόν «κλασικό».

Μπήκε στο γενικό λεξικό του στυλ τη δεκαετία του 1930 χάρη στην ταινία «Tarzan the Apeman», στην οποία η Μορίν Ο’ Σάλιβαν φορούσε, ναι, λεοπάρδαλη. Ο Ντιόρ εδραίωσε το κύρος του μοτίβου όταν συμπεριέλαβε λεοπάρ στην πρώτη του επίδειξη μόδας το 1947 (αυτή που χάρισε στον κόσμο το New Look).

Οι Ρομπέρτο Καβάλι και Dolce & Gabbana έχτισαν αυτοκρατορίες πάνω στο λεοπάρ. Φοριέται σε όοολο το Λας Βέγκας και φυσικά στο Περιστέρι, στην Ομόνοια, στην Κηφισιά, στην Εκάλη, στην Καλαμαριά, στο Πανόραμα, παντού σε όλη την Ελλάδα. Το φορούν οι σύγχρονες θηρεύτριες, εκπέμπει -όπως λένε οι ειδικοί- αυτοπεποίθηση, τραβάει τα βλέμματα και υποδηλώνει «ζωώδη έλξη». Μέχρι και η κυρία Ρόμπινσον (Αν Μπάνκροφτ) στην ταινία «Πρωτάρης» φορούσε λεοπάρ print.

Για να είναι σέξι και κομψό και να μην είναι σκέτο κιτσαριό πρέπει να φορεθεί σωστά. Δια ροπάλου πρέπει να αποφεύγεται το λουκ λεοπάρδαλης από την κορυφή έως τα νύχια. Δεν είναι μόνο τσοκαρο-κακόγουστο θυμίζει και το στιλ mob wife. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε σύμφωνα με τον Μάικλ Κορς είναι να «δείτε» το λεοπάρ σαν ένα σημείο στίξης και συγκεκριμένα σαν θαυμαστικό.

Σαν από εκείνα τα σπάνια θαυμαστικά της μόδας που είναι ταυτόχρονα αισθητά και διαχρονικά και να το φοράτε ως τέτοιο: αναμειγνύεται με τα πάντα, από εκλεπτυσμένο μαύρο μέχρι τζιν και λαδί παντελόνια cargo, σε αντίθεση με ένα πλήρες look από μόνο του. Η Κάρολιν Μπεσέτ Κένεντι της οποίας το χαρακτηριστικό παλτό με λεοπάρ σχέδιο πρόκειται να βγει σε δημοπρασία στον οίκο Sotheby's (η εκτίμηση είναι 20.000 έως 30.000 δολάρια) το φορούσε συχνά με ένα μαύρο ζιβάγκο και τζιν.

Αν δεν χορταίνετε με τίποτα το λεοπάρ υπάρχει και βιβλίο αφιερωμένο στη χάρη του. Ο τίτλος του: «Fierce: the History of Leopard Print». Σε αυτήν την εντυπωσιακή έκδοση με τις πολλές φωτογραφίες, η Τζο Γουέντον, συγγραφέας του «Εγχειριδίου του μπουρλέσκ», εξιστορεί την ιστορία ενός από τα πιο αγαπημένα μοτίβα μόδας στον κόσμο -του λεοπάρ- τιμώντας την ομορφιά και τη θέση του στην υψηλή ραπτική, καθώς και τις γυναίκες που τόλμησαν να το φορέσουν.

«Στη φύση, τα διακριτικά σημάδια των αιλουροειδών χρησίμευαν ως καμουφλάζ, βοηθώντας τα να εναρμονίζονται με το περιβάλλον τους όταν κυνηγούσαν θηράματα. Σε αντίθεση με αυτά τα υπέροχα αιλουροειδή, οι άνθρωποι φόρεσαν αυτό το χαρακτηριστικό ζωικό μοτίβο για να γίνουν αντιληπτοί, το σχέδιο λεοπάρδαλη απαιτεί κοινό». Η Γουέλντον αποκαλύπτει πώς αυτό το σέξι, παιχνιδιάρικο, παρακμιακό και ζωντανό σχέδιο που κάποτε προοριζόταν για βασιλείς ήρθε στη μόδα και έγινε βασικό στοιχείο της μόδας.

Με την τεχνολογική επανάσταση και την άνοδο της μαζικής παραγωγής στις αρχές της δεκαετίας του 1900, τα υφάσματα μπορούσαν να παραχθούν γρήγορα και ανέξοδα, μεταμορφώνοντας κάθε βιομηχανία. Η υψηλή ραπτική γνώρισε μια δημιουργική αφύπνιση: χρώματα, σχέδια και μοτίβα που δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ πριν, έγιναν πανταχού παρόντα. Η μεγαλύτερη ελευθερία επιλογής στα έτοιμα ρούχα έδωσε στις γυναίκες την ευκαιρία να εκφραστούν με νέα στυλ. Από την εμφάνισή του στην υφαντουργία, το λεοπάρ εμπριμέ -που επί μακρόν χρησιμοποιούνταν ως σύμβολο της δύναμης ενός πολεμιστή ή του πλούτου ενός ηγεμόνα- έγινε αίσθηση και υιοθετήθηκε από τολμηρούς trendsetters και μέλη της πρωτοπορίας, συμπεριλαμβανομένων αστέρων του κινηματογράφου και διασημοτήτων όπως η Κάρολ Λόμπαρντ και η Τζόσεφιν Μπέικερ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Αυτό το φθινόπωρο το λεοπάρ print έχει αυξηθεί κατά 944% στις συλλογές σύμφωνα με τη μηχανή αναζήτησης μόδας Tagwalk. Αλλά στις κολεξιόν της Άνοιξης αναμένεται να πάρει τα βουνά και τις ζούγκλες. Βέβαια κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος με τα αρπακτικά ένστικτα μιας λεοπάρδαλης…